کلاه توکیلا یا کلاه پاناما؟

"کلاه پاناما"-با شکل دایره ای، نوار ضخیم و مواد نی مشخص می شود-مدت طولانی است که یکی از اصلی ترین مدهای تابستانی بوده است. اما در حالی که این روسری به دلیل طراحی کاربردی خود که از پوشندگان در برابر نور خورشید محافظت می کند، محبوب است، چیزی که بسیاری از طرفداران آن نمی دانند این است که کلاه در پاناما ساخته نشده است. به گفته مورخ مد لورا بلتران روبیو، این استایل در واقع در منطقه ای که امروزه به نام اکوادور می شناسیم و همچنین کلمبیا متولد شد، جایی که به آن"کلاه حصیری توکیلا”

اصطلاح "کلاه پاناما" در سال 1906 پس از اینکه پرزیدنت تئودور روزولت در بازدید از محل ساخت و ساز کانال پاناما با این سبک عکس گرفت، ابداع شد. (کارگرانی که وظیفه این پروژه را برعهده داشتند نیز برای محافظت از خود در برابر گرما و آفتاب، سرپوش را پوشیدند.)

ریشه‌های این سبک به دوران پیش از اسپانیایی بازمی‌گردد، زمانی که مردم بومی منطقه تکنیک‌های بافتنی را با نی توکیلا، که از شاخه‌های نخل که در کوه‌های آند رشد می‌کنند، برای ساختن سبد، منسوجات و طناب ایجاد کردند، توسعه دادند. به گفته بلتران روبیو، در طول دوره استعمار در دهه 1600،"این کلاه توسط استعمارگران اروپایی معرفی شد…آنچه پس از آن حاصل شد ترکیبی از تکنیک‌های بافندگی فرهنگ‌های ماقبل اسپانیایی و روسری‌هایی بود که اروپایی‌ها می‌پوشیدند.”

در طول قرن نوزدهم، زمانی که بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین استقلال خود را به دست آوردند، این کلاه به طور گسترده در کلمبیا و اکوادور استفاده شد و ساخته شد."حتی در نقاشی‌ها و نقشه‌های مربوط به دوران، می‌توانید نحوه آنها را ببینید'd افرادی را که کلاه بر سر دارند و بازرگانانی که آن ها را می فروشند، نشان می دهد.”بلتران روبیو می گوید. در قرن بیستم، زمانی که روزولت آن را پوشید، بازار آمریکای شمالی به بزرگترین مصرف کننده آن تبدیل شد"کلاه پانامایی”خارج از آمریکای لاتین به گفته Beltrán-Rubio، این کلاه سپس در مقیاس انبوه رایج شد و تبدیل به یک مدل تعطیلات و تابستان شد. در سال 2012، یونسکو کلاه حصیری توکیلا را "میراث فرهنگی ناملموس بشریت" اعلام کرد.

کارلا گالاردو، بنیانگذار و مدیرعامل کویانا در اکوادور بزرگ شد، جایی که کلاه جزء اصلی زندگی روزمره بود. این بود'تا زمانی که او به ایالات متحده رفت و از این تصور نادرست مطلع شد که این سبک از پاناما آمده است."من از این که چگونه یک محصول می تواند به گونه ای فروخته شود که به اصل و داستان آن احترام نمی گذارد، شوکه شدم.”گالاردو می گوید."تفاوت زیادی بین اینکه محصول کجا ساخته شده و از کجا آمده و مشتریان در مورد آن چه می دانند وجود دارد.”برای اصلاح این موضوع، در اوایل سال جاری، گالاردو و هم بنیانگذارش، شیلپا شاه، اولین بار"این کلاه پانامایی نیست”کمپینی که ریشه های این سبک را برجسته می کند."ما در واقع با آن کمپین با هدف تغییر نام پیش می رویم،”گالاردو می گوید.

فراتر از این کمپین، گالاردو و شاه با صنعتگران بومی در اکوادور که برای حفظ صنعت کلاه های حصیری توکیلا مبارزه کرده اند، با وجود بحران های اقتصادی و اجتماعی که بسیاری را مجبور به تعطیل کردن کسب و کار خود کرده است، همکاری نزدیکی داشته اند. از سال 2011، گالاردو از شهر سیسیگ، یکی از قدیمی‌ترین جوامع توکیلا بافی در منطقه بازدید کرده است، که این برند اکنون برای ساخت کلاه‌های خود با آن همکاری کرده است."این کلاه'منشاء اکوادور است و این باعث افتخار اکوادوری‌ها می‌شود و این باید حفظ شود.”گالاردو می‌گوید و به فرآیند هشت ساعته بافت پشت کلاه اشاره می‌کند.

این مقاله فقط برای اشتراک گذاری نقل شده است