«کلاه پانامایی»—با شکل دایره‌ای، نوار ضخیم و جنس نی مشخص می‌شود—مدت‌هاست که این کلاه به عنوان یکی از اجزای اصلی مد تابستانی مورد توجه قرار گرفته است. اما در حالی که این کلاه به دلیل طراحی کاربردی‌اش که از افراد در برابر آفتاب محافظت می‌کند، محبوب است، چیزی که بسیاری از طرفداران آن نمی‌دانند این است که این کلاه در پاناما ساخته نشده است. به گفته لورا بلتران-روبیو، مورخ مد، این سبک در واقع در منطقه‌ای که امروزه آن را اکوادور می‌شناسیم، و همچنین کلمبیا، جایی که به آن «کلاه» می‌گویند، متولد شده است.«کلاه حصیری توکیلا.« ».
اصطلاح «کلاه پانامایی» در سال ۱۹۰۶ پس از آن ابداع شد که رئیس جمهور تئودور روزولت در بازدید از محل ساخت کانال پاناما با این مدل کلاه عکس گرفت. (کارگرانی که وظیفه این پروژه را بر عهده داشتند نیز برای محافظت از خود در برابر گرما و آفتاب از این کلاه استفاده می‌کردند.)
ریشه‌های این سبک به دوران پیش از ورود اسپانیایی‌ها برمی‌گردد، زمانی که بومیان منطقه تکنیک‌های بافتنی را با نی توکیلا، که از شاخه‌های نخل که در کوه‌های آند رشد می‌کنند، ساخته می‌شد، برای ساخت سبد، پارچه و طناب توسعه دادند. به گفته بلتران-روبیو، در طول دوره استعماری در دهه ۱۶۰۰،«این کلاه‌ها توسط استعمارگران اروپایی معرفی شدند…آنچه پس از آن آمد، ترکیبی از تکنیک‌های بافندگی فرهنگ‌های پیش از ورود اسپانیایی‌ها و پوشش سر اروپایی‌ها بود.« ».
در طول قرن نوزدهم، زمانی که بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین استقلال خود را به دست آوردند، این کلاه به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت و در کلمبیا و اکوادور ابداع شد.«حتی در نقاشی‌ها و نقشه‌های مربوط به آن دوران، می‌توانید ببینید که چگونه آنها'د) افرادی را که کلاه‌ها را بر سر دارند و بازرگانانی که آنها را می‌فروشند، به تصویر می‌کشد.« ».بلتران-روبیو می‌گوید. تا قرن بیستم، زمانی که روزولت آن را می‌پوشید، بازار آمریکای شمالی به بزرگترین مصرف‌کننده‌ی ... تبدیل شد.«کلاه پاناما« ».به گفته بلتران-روبیو، این کلاه سپس در مقیاس وسیعی رواج یافت و به یک وسیله‌ی محبوب در تعطیلات و تابستان تبدیل شد. در سال ۲۰۱۲، یونسکو کلاه‌های حصیری توکیلا را «میراث فرهنگی ناملموس بشریت» اعلام کرد.
کارلا گالاردو، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل کویانا، در اکوادور بزرگ شد، جایی که کلاه جزء اصلی زندگی روزمره بود.'تا اینکه او به ایالات متحده رفت و در آنجا متوجه این تصور غلط شد که این سبک از پاناما آمده است.«من از اینکه چطور یک محصول می‌تواند به روشی فروخته شود که به اصل و داستان آن احترام نگذارد، شوکه شدم.« ».گالاردو می‌گوید.«بین محل ساخت محصول و خاستگاه آن و آنچه مشتریان درباره آن می‌دانند، تفاوت زیادی وجود دارد.« ».برای اصلاح این مشکل، اوایل امسال، گالاردو و دیگر بنیانگذارش، شیلپا شاه، اولین ...«این کلاه پاناما نیست« ».کمپینی که ریشه‌های این سبک را برجسته می‌کند.«ما در واقع با هدف تغییر نام، در حال پیشبرد آن کمپین هستیم.« ».گالاردو می‌گوید.
فراتر از این کمپین، گالاردو و شاه از نزدیک با صنعتگران بومی اکوادور همکاری کرده‌اند، که با وجود بحران‌های اقتصادی و اجتماعی که بسیاری را مجبور به تعطیلی کسب و کار خود کرده است، برای حفظ هنر کلاه‌های حصیری توکیلا مبارزه کرده‌اند. از سال ۲۰۱۱، گالاردو از شهر سیسیگ، یکی از قدیمی‌ترین جوامع بافنده توکیلا در منطقه، بازدید کرده است و اکنون این برند برای تولید کلاه‌های خود با آنها همکاری می‌کند.«این کلاه'ریشه‌هایش در اکوادور است، و این باعث افتخار اکوادوری‌ها می‌شود، و این باید حفظ شود،« ».گالاردو با اشاره به فرآیند بافت هشت ساعته و پرزحمت این کلاه می‌گوید:
این مطلب صرفاً جهت اشتراک گذاری نقل قول شده است
زمان ارسال: ۱۹ ژوئیه ۲۰۲۴
